Gece gündüzle,gündüz geceyle bulandıkça. Birbirini altetmeye çabalayan bu iki düşman, bana işkence etmek için ,el sıkıp anlaşıyor; biri işe koşuyor,diğeri beni işten yoruyor. 'ne kadar parlaksın'diye iltifat ediyorum güne;'bulutlar göğü kararttığında yardım edersin'..diyorum ki,esmer tenli geceye yaranmak için de, 'sen aydınlatırsın akşamı,yıldızlar parlamazsa'
yine de gün,gün geçtikçe uzatıp duruyor çilemi, geceyse ,her gece, derdimi arttırıyor.
(sone 28,wıllıam shakespeare)
10 Temmuz 2012 Salı
bir şey yazacaktım ama unuttum hafız. olmadı yakışmadı bana. ama şu gerçek mutlu olmak nedir bilmiyorum ben...hep hatalar yapıyorum. bu insan ilişkileri ne karmaşık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder