Gece gündüzle,gündüz geceyle bulandıkça. Birbirini altetmeye çabalayan bu iki düşman, bana işkence etmek için ,el sıkıp anlaşıyor; biri işe koşuyor,diğeri beni işten yoruyor. 'ne kadar parlaksın'diye iltifat ediyorum güne;'bulutlar göğü kararttığında yardım edersin'..diyorum ki,esmer tenli geceye yaranmak için de, 'sen aydınlatırsın akşamı,yıldızlar parlamazsa' yine de gün,gün geçtikçe uzatıp duruyor çilemi, geceyse ,her gece, derdimi arttırıyor. (sone 28,wıllıam shakespeare)

16 Haziran 2012 Cumartesi
ah ha
hayat o kadar zalim ki yalnızlığının acısını bile yaşamana izin vermez. para kazanmak zorundasındır. gülmek zorundasındır. aileni mutlu etmelisindir. başarılı olmalısındır. arkadaş ilişkilerin olmalıdır. sanki bir ateistin belki işe yarar diye dua etmesi gibi yaşarsın. ne de olsa o da yaşamın bir başka aynası değil mi ? belki senin yansımandı zaten. ve bunu hiç bir zaman öğrenemezsin... çünkü zamanın olmayacak. .çünkü eğer boş zamanın olursa sadece yalnızlığının acısını çekersin ve bunun gibi bir başkası okunduğunda muhtemelen anlaşılmayacak bir yazı yazarsın ha ?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder