belki

belki de sadece susmak gerek
bazen pişmanlığın en iyi sesi
olabilir
ancak ben de içimde bile susamam ki
kelimelere muhtacım
kelimeleri bilirim bazen ne kadar
kırıcı olabilir
kelimeleri tanırım bazen ne kadar
karşımdaki için ne anlama geldiğini
kelimelere inanırım
bu yüzden
bazen kıskançlığımdan çıkan kelimelerden
utanırım ama
bazen de pişmanlığımı anlatırım
özür dilerime tutunurum
böyle durumlarda
samimidir özrüm
pişmanlığımdır
neticede
tek bir dileğim var
mutlu ol yeter

arıyorum

arıyorum ve deniyorum bir yolunu bulup
bu cehennemden kaçmayı

yandım 2

bir de olmama ihtimali daha yüksek tabii
o da acıtır

yandım

yandım
baya yandım
bu sefer de
olursa
diye korkuyor insan

korku

kokuyorum
pencereden sızan ince ışıktan
geleceğe bakmaya
arkamı dönmekten de
korkuyorum
çünkü biliyorum
yerin
dört kat altında
bir karanlıktayım sadece
korkuyorum
evden dışarıya çıkmaya
insanlara bakmaya
bir umutla sevgi aramaya
biliyorum çünkü
olmayacak
yine olmayacak
korkuyorum
birinin beni görmesinden
ve sadece
görmezden gelmesinden
korkuyorum
şizofrenik hayaletlerimden
korkuyorum
arsız utanmaz insanlardan
korkuyorum
duyguları körelmiş
her türlü
hayvandan
korkuyorum
güneşe selam vermekten
çünkü yakacak
korkuyorum
çünkü biliyorum
herhangi bir günde
hernangi bir anda
herhangi bir sevilmeyi
hissedemeyeceğimi

lan

sevgiye şefkate çok ihtiyacım var lan

sokağın uğultusunda
rüzgarın sesiyle
yürüyorum
özgürlük için
dünyada nefes alan
herkes için
bir çiçek demeti
kaldırımdan çıkmış
doğanın gücü işte
ve .....

belki beraber

benimkisi bir hiçoluş mu
varoluşum nerede
her yere bakıyorum
kalbimin içinden
arıyorum
gözlerinde
kendimi göreceğim birini
ellerini tuttuğumda
nefes alabildiğim
şiir sevsin
biraz da beni
ben onun için yaşatırım
aşkı
gönlümde
belki beraber
bakarız bir hayalin içinde
aydan dünyaya
ve görebiliriz
okyanusların derinliklerini
belki beraber
uçarız gökyüzünde
el ele
yürek yüreğe
belki beraber
bir gözyaşında  akarız
velhasıl mutluluktan
ve belki beraber
severiz hayatı
kendimizi
birbirimizi