insanların içini de gör
o zaman bilirsin
ne kadar yalnız kaldığını
Gece gündüzle,gündüz geceyle bulandıkça. Birbirini altetmeye çabalayan bu iki düşman, bana işkence etmek için ,el sıkıp anlaşıyor; biri işe koşuyor,diğeri beni işten yoruyor. 'ne kadar parlaksın'diye iltifat ediyorum güne;'bulutlar göğü kararttığında yardım edersin'..diyorum ki,esmer tenli geceye yaranmak için de, 'sen aydınlatırsın akşamı,yıldızlar parlamazsa' yine de gün,gün geçtikçe uzatıp duruyor çilemi, geceyse ,her gece, derdimi arttırıyor. (sone 28,wıllıam shakespeare)
bazen sadece sona yaklaşmak gibi geliyor her biten günüm.
bir yandan da umut ediyorum bir şeyler de olsun diye.
bir ikilem.
ben sadece mağduru değilim bu ikilemin. bahanelerim var farkındayım ama elimden geleni yapmaya çalışarak yaşıyorum.
ve basit bir adamım.
sevildiğimi biraz hissedince bir şeyleri yapabilecek biriyim.
gibiler gibiler.
denemeler ve denemeler.
aslında varlığım sadece bir yokoluş olmasın isteği bu.
bir şekilde sonuna kadar gitmek.
sevdiğimle uyuduğum bir hayat.
tek isteğim.
içimdeki ses sus artık
zamana bırak beni
belki iyileşirim
belki de bir mucize
belki de istediğim
sevgiyi bulurum
sadece karşındakini düşünen bir sevgi
sarıldığımda nefes alabildiğim.
bir yokmuşum
bir varmışım
seher esermiş
ve
bir tebessüm
beklermişim
türkü yüzünü
ıslak gözlerini
seni
benimle
hayaliyleymiş
sadece
bu kadar.