damla damla kirletiyorsunuz
yavaş yavaş zehirliyorsunuz
hayatımı
iki yüzlerinizle
ve üstüne saklandığınız maskelerinizle
bense
izliyorum şimdi sadece
belki de ileride
bu satırları okuduğumda
son zehrimi almış olacağım
sizlerse
belki o zaman
beni sevdiğinizi fark edeceksiniz
elbette bu sadece
o günün maskesi olacak
büşra sana yazamıyorum ya. çokk kötü. senin için geçmişte bırakılan bir çöp olmak o kadar kötü ki anlatamam. büşra keşke kafama sıksaydın da o anları yaşamasaydık. ya da artırıyorum keşke bana ne yaptığını hiç anlatmasaydın beni terk etmek yerine ilişkiiyi devam ettirseydin. somut hali de var ya keşke istifaya gittiğimde gitme deseydin. toparlamak için bir adımcık atsaydın.
düşünüyorum evet belki ikimizde başkaları ile mutlu bi hayat yaşıcaz ama birbrimmizle yaşacağımız hayatı yaşamıcaz.
yalnızım
çaresiz hissediyorum bazı bazı
değer verdiğim insanlar
neden bana değer vermiyor
o kadar mı değersizim?
çok stresliyim. sürekli. gergin, kızgın. gelecekten korkar. hiç bir umudum yok gibi. ne olacak ? öleceksek ne biliyim bir maganda kurşunu sonucunda farkında olmadan öleyim gideyim. korkuyorum hayat.
ansızın vardığım nokta
her zaman sen oluyorsun
sonra kaçıyorsun benden
ben yine sana gelmeye çalışıyorum
daha da uzaklaşıyorsun
aslında bir kabusmuş bu
ne sen varmışsın gerçekte
ne de ben koşabiliyormuşum geleceğe
sen de ayrı bir alemsin. gerçekten kaf mı allak bullak ettin. yani konuşmalarımızı bir düşünüyorum, bazı konuşmaları birilerine okutsam sevgilisiniz der. şiirler vs. seviliyorsunlar vsler. yani her arkadaşınla benimle konuştuğun gibi konuşmadığını da düşünürsek. hadi tamam bazı anlarda. hepsine mi şarkı attın hepsine mi şiir okudun, hepsine mi en önemli sırlarını anlattın, hepsine mi ağladın, hepsi mi seni benim gibi tanıdı, hepsi sana bitanem, dünyam, biriciğim diyor. hepsi mi sana defalarca şiir attı, şiir yazdı. soru işaretleri ektedir. anlamıyorum. tamam sonuç olarak aramızda bir şey yok, olacağı da yok. bunu görmem, bilmem, kabullenmem lazım. ama bazı şeyler yine de aklımı karıştırıyor. yine de ...işte.
artık burası sadece iç döküş oldu. kimsenin okumadığı ve okumayacağı. biri beni bu kadar önemser mi acaba taa ilk yazdığım yazıdan buraya kadar okur mu ? okursa şimdiden ona: beni okuduğun için teşekkürler. yalan yok biliyorum annemle babam bilse deli gibi okurlar. onların dışında biri demek istedim. belki ileride bi hayatım olursa, çocuğum olursa o büyüdüğünde okur mu ki? beni o derece sever mi ? bazı sevgiler galiba o mükemmelliğe varması için kan bağı istiyor. ama ben misal birini sevsem onun yazdıkları olsa böyle hepsini okurdum. galiba ben de bu denklemdeki istisna bir varlık olarak yoklukta asılı kalmışımdır.
bazen yazıyorum sana uzun mesajlar okuyorsun ve çok normal geliyor yazdıklarım. gözlerine bakarken söylediklerim umurunda olmuyor artık. hani çok seviyorduk birbirimizi. hani hep biz olacaktık. uyurken nefesimiz birbirine karışınca rahat ediyorduk. ya da son konuşmamızda son görüşmemiz bu diye ağlayan kız mahkeme salonunda neredeydin sen ? o kadar umursamaz nasıl olabildin. görüşmeyeli 1.5 sene geçmişken hiç mi özlemedin? sanki bir defa daha terk etmiştin beni. hayatımı siktin attın harbiden siktin attın. şimdi ölmüş bir bedenle geri dönmeye çalışıyorum hayata. bi de sorsam senin hayatın daha zor diyeceksin. sikerler. ben ve sen ben ve sana mükemmel olabilecek bir hayat kurmuştuk ve sen onu attın geçtin. benim de hayatımı, kafamı, varlığımı, düşüncelerimi siktin attın. benden beni aldın benden yalnızlığımı aldın benden sevgimi aldın benden seni aldın. geriye ne bıraktın? geriye kalan enkazla ne yapabilirim ki?
uyursam geçer mi
geçsin artık
bir yerde hep yalnızım
çare arayışındayım
bütün olduğumu
yalnız olmadığımı
bana hissettiren tek kişi vardı
o da gitti
şimdi ise daha çok yalnızım
ve içimde bir çığlık büyüdükçe
dayanılmaz bir hal oluyor bu yalnızlık
uyursam geçer mi
geçsin artık
nolur geçsin
çok çaresiz hissediyorum hayat
okuyorum araştırıyorum yeni insanlar tanıyorum
sonra
bi an
bi saniye
o
öyle bir cız ediyor ki içim
dünyanın sonu gelmiş gibi
ya da
ben zaten bir ölüyüm de
cehennem de cezamı çekiyorum gibi
o cız anından kaçmak için
o kadar uğraşıyorum ki
anlatamam
uyursam geçer mi
uyuyorum
ama
hep uyanıyorum ki
o cız
bi saniye
