sikerler

 insanlara hoşçakal dediğim bir dönemdeyim

ELİF

 SEVGİLİ ELİF

FOTOLARI ATSAN KEŞKE

NE ZAMAN ATARSIN FOTOLARI

GÜNÜM ÇOK KÖTÜ GEÇİYOR

asılı kalmış bir çocuk

 ölümü gördüm kirlenmiş günahlarında

ve beyaz bir sayfa açmaya çalıştım yazdım ve yazdım hatıratımda olmadı göremedim geleceği geçmişe saplanmış kaldım anda çekip kurtar beni yoksa unuturum ikimizi de ve asılırım bir mektupta intiharım her sözcüğümde.

Nişan

ha bi de yalandan da olsa bugün nişanlandım. resmi olarak nişanlıyım.

süpervizör

 bu gün çok mutluydum,okulun en iyi hocasından özel olarak süpervizör aldım ve  danışmaya devam etmemi söyleyeceğini biliyordum ve açıkçası övgü bekliyordum. zor bir vaka ama sen devam edecek potansiyele sahipsin gibi. onun yerine tam 50 dakika boyunca hatalarımı yüzüme vurdu, elbette  güler yüzlüydü, elbette iyilik için yapıyordu. ancak çok ağır geldi. o her hatamı söyledikçe yerin dibine girdim. tüm özgüvenimi, özsaygımı yitirdim. daha önce tüm oturumları planlamışken, her şey kafamda netken şimdi kafam bomboş ve ben de kaygı bozukluğu var. diğer oturumlarda neler yapabileceğimi bilmeden devam etmek çok zor geliyor. okul uzayacak dersten kalacağım ve başarısız olacağım diye korkuyorum. galiba mükemmeliyet şemam devrede. ve sadece olumsuz şekilde. bu zor bir durum benim için. ne yapacağımı bilmemek. yak bir sigara diyorum kendime şu an sadece bu. 

hababam

 bugün betülle hababam sınıfını izledik. hatırladım sonra büşranın bana eski türk filmlerini izlerken nasıl mutlu olduğumu söylediğini. hüzünlendim bir. sonra sigara her zamanki gibi.

günlük denemesi.

 huzur ve huzursuzluğun günlüğü bu. bugün arkadaşımla otururken huzur içinde sohbet edebildim, keyif alabildim. ama eve döndüğümde yalnızlığımla baş başa kalınca, sigaraya sardım önce. peş peşe içilen kanserler ve yirmi dakikaların ziyaretçisiz geçişi. kendimi aslında nehirde görüyorum ama nehrin parçası değilim sanki. sürekli olumsuz düşünceler. sen başarısız birisin, sen yalnız birisin, sen bir alkoliksin, sen beş para etmezsin gibi gibi. ve bir sigara daha. sonrasında zaman geçmiş, ben nasıl geçtiğini anlamadan, hayatım sanki gözümün önünde akıyor ve ben sadece seyirciyim gibi. bunun yarattığı huzursuzlukla içmeye başlıyorum ve yine sigara ile. içiyorum, susuyorum sadece, etrafıma bakamıyorum bile. yalnızlığım içimi yakıyor. bir daha içiyorum ve bir sigara daha. bu bir travmanın varoluşu ve benim yokoluşum. boşanmanın ben de yarattığı etkiler bu işte. boşandıktan sonra yalnız kalamayan bir zavallıya dönüştüm. her an biri ile olmalı her an bir şey yapmalı. boşluğu doldurmalı. en kötü içmeli, en kötü sigara içmeli. her bir nefes her bir duman benim çaresizliğim aslında. okudukça her kelimesinde bunları bulacağım bu günlük ise zamana atılmış bir mektup sadece.