ikiyiz

insanların iki kişi doğduğuna inanıyorum. içinde. dışta ne olduğundan bağımsız. bir kadın ve bir erkek olarak doğan bebekler. öyle ki bu iki iç birlikte ne kadar uyumlu ve aynı zamanlı büyürse bir o kadar yetkin, eril insan ortaya çıkıyor. içlerden biri eksik kalırsa, insan o kadına ya da erkeğe yetemezse özgüvensiz, duyusuz ya da fazla saldırgan birey ortaya çıkıyor. toplumların geri kalmışlığının özü belki de budur. ya da ilerleyebilen toplumların sebep sonuç ilişkisi içlere istemli istemsiz verilen öneme dayanıyordur. kendine ve topluma saygının, en önemlisi empati yeteneğinin gelişiminin öncelikle insanların iç hayatlarında(kadın-erkek bütünlüğümüz) başladığını düşünebiliriz. özgür bireyler için özgür içler. felsefenin buna dayandırılması ile içteki kadına ve erkeğe eşit derecede sahip çıkmak; şansla ve ya hormonla ve ya kaderle gelişmiş ya da gelişmemiş cinsel organdan bağımsız hayatların toplumların ve medeniyetlerin ilerlemesini sağlayacağına hepimizin inanması dileği ile.