yalnızlık hali git gide acı verici oluyor. bana göre değil. ya da bunu aşmam gerek biliyorum ama, içim yanıyor. bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum, hiç bir şeyi yapamayacakmışım geliyor. sonu kötü bitecek gibi. bir mucize beklemenin ise aptallık olduğunu biliyorum ama inatla olsun istiyorum. içimdeki çelişkilerin ve yalnızlığın tutsağı gibiyim. gelecekten bazen o kadar umutsuzum ki. bir şekilde dengeyi bulmam gerek. bir şekilde başarmam gerek. kanım çekiliyormuş hissi bitsin.
yalnız sarılmalarım ve ben. ben ve dengeyi bulmak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder