duyduğum

endişe ve korku beni kitliyor, başarısız olacağım düşüncesi yaratıyor, her şey kötü olacak gibi bir his. haksız olduğunu biliyorum ama gün içinde defalarca bu düşünce geliyor ya.

twit

hüngür hüngür ağlayasım var, ağlayamıyorum, yardım.

bir de yeni ek

 iyi bir şey olsun çok istedim, hayatımı kolaylaştıracak, zihinsel olarak yani. yoksa bir çöp torbası gibiyim.

çözer misin?

çok fazla endişeliyim, neler olacak hiç bir fikrim yok, kendimi aşırı yetersiz hissediyorum. insanlar bunlarla nasıl mücadele ediyor. kafam allak bullak, hiç bir şey bilmiyorum sanki, arkadaşlarıma sorsam sen iyisin yaparsın bu dersi der, mezuniyet kaygısı duyacağım hiç aklıma gelmemişti, bir yandan da parasızlık, yaşın verdiği gerçek, bir işe girmem gerekmesi artık. ve önümde son 16 ders, bunlardan 4-5i çok kritik, normal ders çalışma ile geçilecek ders değil. bir yandna bir sene uzatım kritikleri bıraksam desem yaş, para faktörü girecek, bir de o sene kesin mezun olmalı şartı olacak, yanlışlıkla hatamla vs ile kalsam yine aynı sorun, bi de üstüne millete rezil olmak. hadi geçtim iş kaygısı başlayacak biliyorum da o daha katlanılır geliyor. kaçışı olmayan bir dünyadayım, bir de bana okulda sorun çıkaran tipler var, uğraştığımız, bu sene bilerek uzatmak bir tek bundan kurtulmama yarar, ama sene boyu ve seneye stres sürecek.

ve galib alkoliğim, alkolik olmak da zihinsel olarak problem açıyor ve yetersiz hissetmemin bir sebebi de bu.

evet alkolü bırakmam gerek ama şu stres, şu kaygı, şu endişe, resmen bir kısır döngü.

eskiden daha rahat bir insandım ya da sorunlarım bu kadar büyük değildi, ya da şartlar böyle daraltıcı değildi.

o yüzden mi her şey kolay geliyordu, ya da o yüzdne mi her şey son ve zor geliyor.

elimde olsa terapi alır, bi de eğitim alır seneye öyle yapardım.

ama değil.

kabullen.

ne elimde alkol

zaten onu da parasızlıktan alamayacağım gibi ya.

sikiyim dünyamı modundayım. keşke ölmek çok basit bir şey olsa, acısız, yukarı bakıp, tanrım beni al, bana yetti, olmadı başaramadım diyebilsek. 

keza buradaki asıl korku da hayatın sonsuza dek bitmesi, yani öteki dünyanın olmaması, alın size varoluşsal problem.

çözün!

uyu

yok oluş gibi bir his

bileklerimde intihar hissi

bununla yaşamak 

duamsı

 bu sene ya sonum olum ya başlangıcım olur

haydi başlangıç olsun

nice güzelliklere

lütfen tanrım

bir ol

 yapmam gereken olmayacağını kabullenmek,

mutluluk benle olmaz zaten demek

biri benle olur dememek

olması gereken

yas

sonra 

sonra

belki zaman geçince

bir olurum 

özlemişim ki

 özlemişim seni

sense başkalarıyla

özlemmişsin

serde bende

şaşırma

 imkansıza aşık olmuşum, ama her haliyle

dün gece beraber uyuduk, benim için anlamı çok büyük uzun zamandır ilk defa biri ile uyudum, sevdiğim biri ile uyudum, saçını okşamamı istedin kedi gibi seviyorsun beni dedin. mutlu oldun seni seviyorum dedin cevap vermeyince sevmiyor musun dedin, tahmin ettiğinden bile çok dedim, sence bunlar anlamsız mı? senin için sadece bir arkadaşınla uyumak oldu muhtemelen, ayrımı yapmam lazım, ama bir gün ola ki dayanamaz açıklarsam bana ihanete uğramış gibi yapma, şu durumda bunları düşünmem, hissetmem normal değil mi? tanıyorsun beni, gözlerine dibinden baktığımda ne anlattığımı anlamıyor musun?

sakın şaşırma

ellerimde çiçekler

kapında seni seviyorum dediğimde

patates

 patates olduk aşk acısından.

şaka gibi.

ha aklımdayken

 seneye ait konu ise iş bulmak

sonraki sene bakarız sevgili blog.

karşılıksız

 yüzde yüz diyebilirim ki

karşılıksız bir aşka kapıldım

beni asla öyle görmeyecek, görse bile hemen bunu bastırıp

sadece arkadaşız diyecek

dışarıda abuk sabuk tiplerle bir şeyler arayan

bulduğunda da umarım olmaz ama üzülecek biri

oysa ikimiz efsane olabiliriz

bencilce düşünceler vsler değil mi

evet öyle

çünkü ortak yönlerimiz çok

farklı yönlerimiz de birbirini itmiyor

birlikte bir şeyler yapmaktan zevk alıyoruz

fikir eylem üretiyoruz

birlikte sohbet edebiliyoruz

birlikte saçmalayabiliyoruz

birlikte uyumlu hareket edebiliyoruz

benden yana fiziksel çekim de var

ondan yana muhtemelen o yok dasjklljkdas

ama yine de şans verse 

bunları biraz da o görse keşke

sadece arkadaşız demeden

devamını ben getiririm adskljjlkdas

neyse sonuç

karşılıksız bir aşk

ve acısı beleşinden

kendi içimde yaşanacak 

bitmesin derdim ama ömür geçmez

sadece arkadaşım olduğunu bilerek

onun mutlu olmasını isteyerek

başkasıyla olduğunda da sineye çekip üzülmeyerek 

devam etmem gerek

sonrasında 

bakarız

bu senenin konusu mezun olmak

olaysız sakince bitirmek

acıya da artık dayanıklıyımdır diye umuyorum

ne kadar çok olsa da 

ama yalnız olmak cidden yorucu hal aldı

hele de elinin biraz ötesinde seni mutlu edebilecek biri varken 

bunu bilirken yaşamak zor

oysa şimdiden yeni hayatımın başlangıcı demiş bugüne

ben yokum o günde

uzağındayım

bunu bilmek üzücü değil mi?

aşkın sadece fiziksel çekime ait bir alan olmasını kaldıramıyorum galiba

sikmişim hayatımı da dünyayı da diyerek biter bu yazı.