2 Nisan 2010 Cuma

soytarının masalı

ruhumda aşk vardı taa yaratılıştan. bir masaldı ruhumun mutluluğu ve dün gece o masal bitti. masallar hep mutlu sonla bitmezmiş. bunu öğrendim ben 19umda. evet evet doğru anladın evet. kötü bitti ruhumun mutluluğu ile sonlanması gereken masal.


evvel zaman içinde kaybolup gitti ruhumun her düşü. zaten başında anlamalıydım. bir soytarı anlatıyordu masalımı ki sormayın ne soytarı. elinde hançer gözlerinde kan olan bir soytarı. olmaz demeyin varmış gördüm ciddiyim. benim masalımı hep o anlattı. dalga geçti benimle. yarın mutlusun dedi inandırdı. ama hiç mutlu olamadım.


kısır döngüsü olan bir işkenceye tabi tutuldum kısacası. neyse ki masal bitti arkadaş sonu mutsuz da olsa.şöyle düşünmeli en azından artık işkence yok soytarı tarafından bendenize yapılacak.




hoşçakalın demeden önce...

tık
tık
tak
tık

bir dakika kapı çaldı. kim var?

ben geldim. (bu ses lanet olsun)
soytarı soytarı işte.
şaka yaptım bitmedi masal.kıyamadım sana inan bana. masallar hiç mutsuz biter mi? yarın her şey çok güzel olacak gel buraya da dinle beni. yarın mutlu olacaksın söz hem de soytarı sözü.

????? ne yapmalı ki ?????

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder