dikili

hayat e ölüm tuzlu bir su tadına belki biraz çağımızın kirlenmiş tadıyla.ve benim şimdi bulunduğum durum ise; sevdiğim aşık olduğum kızın zaman denen dehliz de boğulduğu,benim de onunla beraber bittiğim ama yaşamaya fiziken devam ettiğim bir hayata sahip olmam. sanki bir bekleme odasındayım. durumu sizler için daha da netleştirelim.
gözlüklerimde iki damla kan ile dökülen saçlarımın ortasındayım. tamamen beyazbir odada. beyazın iç açıcığı kadar mide bulandırıcılığı da vardır.(bildiğiniz ya da bilmediğiniz üzere. pek de mühim değil ( ya ya)
mide bulantımın eşliğin daah da neteştirmek gerekse fotoğrafı
odanın dört duvarı yok. yani aslında bir koridor burası.? sonsuzluğa uzanan iki uç...belide sonsuzluktan bir eksik de odayı tamamlaya duvarlar vardır. zaten yoksa başta anlatım bozukluğu yağmış olurum . bu yüzden kalan duvarların varlığından umutluyum. (umut fakirden önce yazarın ekmeği idi. ki zaten yazarlar da hep fakir olmuştur.)
yazının öfkeli olmasını planlayarak başlayan bendenizden dolayı öfke olmalı düşüncesi doğrultusunda öfke kısmına geçmekteyim:
işteee geliyor....
gözlükler...
iki damla kanın var olmasının düşsel gerçeği...
bu koridor görünümlü sonsuzluktan bir eksikte tamamlanan odanın rutini.
geceyarısı kan banyosu yapılmasıdır.



devamı vardı ama gitmiş....dikili 2011