26.11.22

 uyuduk yine beraber 

ediyor ve ediyor.

 bir huzursuzluk hali, paramparça ediyor

benim gerçeğim

 sadece kayıplarda yaşıyorum, her gün her geçen an bir şey kaybediyorum, kaybediyorum kaybediyorum ve yeniliyorum. zamansız kaldım sanki. tükeniyorum hayat. evet güçsüzlük ya da başka adi sıfatlar ama benim hayatımda birine ihtiyacım var, biri olunca bir şeyler yapanlardanım yaşama sevinci gelenlerdenim. biri de beni sevsin istiyorum lan, çok mu? sevsin ki yanına oturduğumda nefes alabileyim, yanağımı okşasın mesela. mesela ve ben, sadece hayal. kurduğum gerçeklikte yokum yoksa.

bilekler

bileklerimde jiletlerle huzursuzca yaşıyorum sanki. 

keşke

 gizem okuyor olsan keşke, öyle isterdim sadece.

onurluca

 yaşanmıyor da ölünmüyor da, ne kadar acı

ölmek istemezsin ama bazen tek çözümdür onurluca

duyduğum

endişe ve korku beni kitliyor, başarısız olacağım düşüncesi yaratıyor, her şey kötü olacak gibi bir his. haksız olduğunu biliyorum ama gün içinde defalarca bu düşünce geliyor ya.

twit

hüngür hüngür ağlayasım var, ağlayamıyorum, yardım.

bir de yeni ek

 iyi bir şey olsun çok istedim, hayatımı kolaylaştıracak, zihinsel olarak yani. yoksa bir çöp torbası gibiyim.

çözer misin?

çok fazla endişeliyim, neler olacak hiç bir fikrim yok, kendimi aşırı yetersiz hissediyorum. insanlar bunlarla nasıl mücadele ediyor. kafam allak bullak, hiç bir şey bilmiyorum sanki, arkadaşlarıma sorsam sen iyisin yaparsın bu dersi der, mezuniyet kaygısı duyacağım hiç aklıma gelmemişti, bir yandan da parasızlık, yaşın verdiği gerçek, bir işe girmem gerekmesi artık. ve önümde son 16 ders, bunlardan 4-5i çok kritik, normal ders çalışma ile geçilecek ders değil. bir yandna bir sene uzatım kritikleri bıraksam desem yaş, para faktörü girecek, bir de o sene kesin mezun olmalı şartı olacak, yanlışlıkla hatamla vs ile kalsam yine aynı sorun, bi de üstüne millete rezil olmak. hadi geçtim iş kaygısı başlayacak biliyorum da o daha katlanılır geliyor. kaçışı olmayan bir dünyadayım, bir de bana okulda sorun çıkaran tipler var, uğraştığımız, bu sene bilerek uzatmak bir tek bundan kurtulmama yarar, ama sene boyu ve seneye stres sürecek.

ve galib alkoliğim, alkolik olmak da zihinsel olarak problem açıyor ve yetersiz hissetmemin bir sebebi de bu.

evet alkolü bırakmam gerek ama şu stres, şu kaygı, şu endişe, resmen bir kısır döngü.

eskiden daha rahat bir insandım ya da sorunlarım bu kadar büyük değildi, ya da şartlar böyle daraltıcı değildi.

o yüzden mi her şey kolay geliyordu, ya da o yüzdne mi her şey son ve zor geliyor.

elimde olsa terapi alır, bi de eğitim alır seneye öyle yapardım.

ama değil.

kabullen.

ne elimde alkol

zaten onu da parasızlıktan alamayacağım gibi ya.

sikiyim dünyamı modundayım. keşke ölmek çok basit bir şey olsa, acısız, yukarı bakıp, tanrım beni al, bana yetti, olmadı başaramadım diyebilsek. 

keza buradaki asıl korku da hayatın sonsuza dek bitmesi, yani öteki dünyanın olmaması, alın size varoluşsal problem.

çözün!

uyu

yok oluş gibi bir his

bileklerimde intihar hissi

bununla yaşamak 

duamsı

 bu sene ya sonum olum ya başlangıcım olur

haydi başlangıç olsun

nice güzelliklere

lütfen tanrım

bir ol

 yapmam gereken olmayacağını kabullenmek,

mutluluk benle olmaz zaten demek

biri benle olur dememek

olması gereken

yas

sonra 

sonra

belki zaman geçince

bir olurum 

özlemişim ki

 özlemişim seni

sense başkalarıyla

özlemmişsin

serde bende

şaşırma

 imkansıza aşık olmuşum, ama her haliyle

dün gece beraber uyuduk, benim için anlamı çok büyük uzun zamandır ilk defa biri ile uyudum, sevdiğim biri ile uyudum, saçını okşamamı istedin kedi gibi seviyorsun beni dedin. mutlu oldun seni seviyorum dedin cevap vermeyince sevmiyor musun dedin, tahmin ettiğinden bile çok dedim, sence bunlar anlamsız mı? senin için sadece bir arkadaşınla uyumak oldu muhtemelen, ayrımı yapmam lazım, ama bir gün ola ki dayanamaz açıklarsam bana ihanete uğramış gibi yapma, şu durumda bunları düşünmem, hissetmem normal değil mi? tanıyorsun beni, gözlerine dibinden baktığımda ne anlattığımı anlamıyor musun?

sakın şaşırma

ellerimde çiçekler

kapında seni seviyorum dediğimde

patates

 patates olduk aşk acısından.

şaka gibi.

ha aklımdayken

 seneye ait konu ise iş bulmak

sonraki sene bakarız sevgili blog.

karşılıksız

 yüzde yüz diyebilirim ki

karşılıksız bir aşka kapıldım

beni asla öyle görmeyecek, görse bile hemen bunu bastırıp

sadece arkadaşız diyecek

dışarıda abuk sabuk tiplerle bir şeyler arayan

bulduğunda da umarım olmaz ama üzülecek biri

oysa ikimiz efsane olabiliriz

bencilce düşünceler vsler değil mi

evet öyle

çünkü ortak yönlerimiz çok

farklı yönlerimiz de birbirini itmiyor

birlikte bir şeyler yapmaktan zevk alıyoruz

fikir eylem üretiyoruz

birlikte sohbet edebiliyoruz

birlikte saçmalayabiliyoruz

birlikte uyumlu hareket edebiliyoruz

benden yana fiziksel çekim de var

ondan yana muhtemelen o yok dasjklljkdas

ama yine de şans verse 

bunları biraz da o görse keşke

sadece arkadaşız demeden

devamını ben getiririm adskljjlkdas

neyse sonuç

karşılıksız bir aşk

ve acısı beleşinden

kendi içimde yaşanacak 

bitmesin derdim ama ömür geçmez

sadece arkadaşım olduğunu bilerek

onun mutlu olmasını isteyerek

başkasıyla olduğunda da sineye çekip üzülmeyerek 

devam etmem gerek

sonrasında 

bakarız

bu senenin konusu mezun olmak

olaysız sakince bitirmek

acıya da artık dayanıklıyımdır diye umuyorum

ne kadar çok olsa da 

ama yalnız olmak cidden yorucu hal aldı

hele de elinin biraz ötesinde seni mutlu edebilecek biri varken 

bunu bilirken yaşamak zor

oysa şimdiden yeni hayatımın başlangıcı demiş bugüne

ben yokum o günde

uzağındayım

bunu bilmek üzücü değil mi?

aşkın sadece fiziksel çekime ait bir alan olmasını kaldıramıyorum galiba

sikmişim hayatımı da dünyayı da diyerek biter bu yazı.

öyle ki

 öyle bir kıza vuruldum ki 

onunla her şeyi yapabilirim

her şeyin üstesinden gelebilirim geliyor.

bxcxcvxbcv

 öldür beni hayat, haberim olmadan

çünkü bir hiçim sevgi olmadan

kendimi de kandırmaya gerek yok

sevilecek biri değilim.

hakkın

 tabii bazı şakaları anlamamam sorun

gereksiz ciddi olmam

yakışıklı olmamam

hafif alkolik olmam

depresif olmam

yok yok çok fazla sorun var bende

napasın ki beni

hakkındır 

sevmemek beni

sevmek delilik olurdu

olsa

 olmaz da 

sen de beni sevsen

olmaz da

beni beğensen

olmaz da beni sıkıcı bulmasan

olmaz da yaş farkı önemsiz desen

olmaz da arkadaşız sadece demesen

olmaz da 

seni seviyorum desen

bugün öyle geldi ki

 bugün öyle geldi ki

ne hissettiğimi bildim

yanıma oturduğunda gözlerine baktığımda

içimde o his vardı

seni sonsuza dek sevecek his

bir soru sorduğunda seni sevdim

biri bir derdini anlattığında ağlamanı sevdim

heyecanlanmanı sevdim

tatlılığını sevdim

gözlerindeki ışığı sevdim

şirinliğini sevdim

sohbet konusu açmanı sevdim

dikkatle dinlemeni sevdim

gözlerini yukarı yana bakmanı sevdim

gözlerini kısarak bakmanı sevdim

arkadaşlarınla ilişkini sevdim

insanlara önem vermeni sevdim

sürekli farklı mesleklerden konuşmanı sevdim

gülmeni sevdim

şirinlik yapmanı sevdim 

çocuk kitaplarından bahsederken

senle fikir üretmeyi sevdim

senle tesadüflerimizi sevdim

senle kahve içmeyi

çay içmeyi

kahvaltı etmeyi

sevdim sevdim sevdim

ben seni sevdim

ben seni seviyorum

aklımda ne geçmişin acısı

ne şimdinin kaygısı

aklımda sadece sen de beni sevdin mi?

not: elbette hayır da hayal kurmak güzel be blog.

dur orada

 tek istediğim yarın geldiğinde deli gibi sarılıp özledim seni demek

olmayacak.

doyasıya

 istedim, defalarca

ve yapamadım yinelerce

içimde kaldı doyasıya

uyuruz

tesadüflerimiz kederlerimizde oldu

fark etmemiz gerekmez mi artık

birbirimizi ne kadar da ıskaladığımızı

uyan, uyanalım, sonra yine beraber uyuruz.

keşkeli

 beni özlesen ya, ben özledim çünkü.

bile bile

 düşüncesi bile huzur vermişti,

imkansız olan tam olma hissi

yine yarıda kaldı 

güzeldi

 cuma cumartesi pazar pazartesi,

huzurdu

ben bunları

 bugün seni gördüm, hayatımın kadını dediğim seni, beni en çok sevdiğine inandığım insanı, 

önce emin olamadım, değildir dedim, buna inanmak istedim, ankarada karşılaşmayalım dedim,

ama sonra bir de gülüşünü duydum ya, her allahın günü duymayı en çok özlediğim o gülüşünü duydum ya, duymasaydım be, benim geldiğim yöne sırtını dönmüşsün madem, bana selam vermek istememişsin madem, yanından geçerken neden gülüşünü duydum, iki saniye susaydın ya, ben de sen olduğunu düşünmemeye inatla devam etseydim, seni ne kadar özlediğimi düşünmemeye devam etseydim, o gülüşü köpek gibi özlediğim gerçeğini, sesini, gülümserken yüz ifadeni, 

içimde ölene kadar bastırmaya devam edeceğim şeyi, bir saniyede sesini duymamla, çok özlüyorum

ve selam veremedim sana, senden bekledim, beklememe gerek var mıydı, versem ne olacaktı ama

yanında da üç tane eleman, tanımadığım birileri, belki de biri sevgilin bir şeyin, bilemiyorum işte, bilmek istemedim, madem karşılaşacaktık, yalnızken karşılaşsaydık, ya da yanında tanıdığım yusuf filan olsaydı, kardeşlerinden biri olsaydı, 

sen bana selam ver diye beklemem zaten hata, ayrıldık ayrılalı bir defa özlemedin beni, belki sen de benden selam bekledin, ama inan sevdiğim, ben seni o kadar özlüyorum ki, o selamı versem ve yanındakilerden biri sevgilin olsa veya olmasa da ben sana o selamı verdiğimde, mahkeme günü nasıl ruhsuz ayrıldıysan benden bana ruhsuz bir şekilde cevap verseydin ben yıkılırdım, yoksa sanma özlemedim, selam vermek istemedim, tanımazdan geldim sanma,

ben senin açtığın bir yarayım bu hayatta daha fazlası değil,

güneşimdin, mavi bir rüzgar olarak esip geçtin,

ve işin kötüsü burayı bir defa bile okumadın değil mi

biz senle beş yıl beraber uyuduk, her şeyi beraber öğrendik, beraber büyüdük, hayatımızı oluşturduk, ne isek kabul et ya da etme o olmamızı sağladık, ve şimdi yanımızdan selam vermeden geçtik gittik.

affedersin de

hayatımı sikeyim,

bilmek istemedim sadece , o yüzden merhaba demek istemedim, o yüzden şimdi ağlıyorum, o yüzden, o yüzden.

ne vardı bir defa özleseydin beni, ne vardı lan arada konuşup, beni iyi andığını gösterseydin, iyi ansaydın yani, ne vardı sadece basit bir geçmişin olmasaydım,

çok mu şey istedim, ben bunları beraber beş yıl yattığım kadından istiyorum, ben bunları beş yıl gözlerinin içine bakıp seni seviyorum dediğim, bana da seni seviyorum diyen kadından istiyorum, ben bunları canım acıdığında üzülen, mutlu olduğumda gülen, beni her şeyden çok sevdiğini söyleyen kadından istiyorum

başkasından değil

başkasından değil

gerçek aşktan

Korkuyorum

Korkuyorum, bu senenin hayatımdaki son sene olmasından. Ölmek belki de en yakınımda.

Bu seneden tek isteğim diplomamı almak. 

elbette

 Thomas bernhard'ın anlattığı dostluklar, anlattığı gerçekler ve ikiyüzlü durumlarımız kadar nokta atışı yoktur galiba. Hastalar ve refakatçiler konusunda yazdıkları, acı ama gerçekler.

Kelimesizim yine, lanet olsun, boğazımda bir yumru her şey.

netleştirdik mi?

 gizemle tanıştık :)

sence

 hayat elimden geleni yapmıyor muyum? hayatımda kimseye kötülüğüm olmadı, haksız kazanç elde etmedim, yalan söylemeyi beceremeyen biriyim, evet kafamda takıntılı düşünceler var, ama kimseye karşı herhangi bir günah işlemedim, sırf istemsiz düşüncelerim yüzünden mi günahkarım? hayatımda olumlu şeyler de olsun istiyorum, yeterince çalışıyorum da, bölümümde iyi olmak, iyi bir insan olmak için, ve sonucunda elde edebildiğim hiç bir şey mi yok? hiç mi başıma iyi bir şey gelmez? sırf sadece düşünce olarak kalan şeyler için mi? bunlardan dolayı mı kötüyüm ve kötülüğü hak ediyorum? oysa tek istediğim basit sade bir hayat.

DİLEKLER

 Blog uzun zamandır dilek ağacına döndü, olsun ihtiyacım var, okuyan eden de yok zaten.

Sağlık istiyorum önce aileme, babamla anneme.

Sonra kendime daha iyi bir psikoloji diliyorum.

Seneye sorun çıkmasın yeter.

Birebir iki danışma yapmam lazım bunu da en güzel şekilde halledersem, mükemmel sene olur.

Para bir sene daha olmasa da olur, ondan sonra zaten iş istiyor olacağım, yolumu bulurum umarım. çalışmayı seviyorum, kendi alanımda olsun asgari de olsa mutlu olurum, şimdiden yazıyorum, maaşı bir defa bile eleştirmeyeceğim dsajdjalks,

Aşk mı? Yani ne zaman olsa güzel olur, yalnızlık zor, ama inancım da artık kalmadı, ömür boyu bir yalnızlık gelecek gibi. Umarım asla sırf yaşım geldi, çocuk vs diye evlenmem, bu benim adıma başarısızlık, güçsüzlük, bir başkasının hayatını ve elbette çocuğun hayatını da berbat etmek olur. Olmasın böyle bir şey, daha doğrusu yapmayayım. 

sınav

 yalnızlıkla sınanıyorum

tespit

 hayatının, durumların, olayların, rüyaların iki tarafındaki yüzleri de görmek; dengesizliğimin nedenleri, bir gün bir an hayatı sevmem, mutlu hissetmem, huzuru bulmam; bir gün bir an insanlardan, yaşamdan nefret etmem ve belki de nasıl büyük düşünürleri mahveden kendilerini büyük görmeleri olduysa, beni de mahveden kendimi bu arada kalmışlık duygusuyla sürekli küçük görmem olacak.

psikoz iki

 o psikoz anı, bütün bir depremde, ruhum parçalandığında, bedenim ezildiğinde.

o psikoz anı elini tutmak istedim, sadece, içimden, yanımda ol diye.

o psikoz anı, bugünümde ve geleceğimde ol istedim,

içimden, nefesimle.

Gözlerinden.

psikoz

 bilemiyorum neler olacak gelecekte, bu sene üçüncü sınıfı bitirdim ve artık bir senem kaldı önümde, sonrasında yeniden hayatım düzene girmeli, bir çalışan, bir geleceği olan insan. ama korkularım endişelerim, zorluklarım o kadar çok ki, yalnızlık o kadar yorucu ki. boğuluyorum bazen, nefese ihtiyacım var sadece yanımda.

Anders Danielsen Lie

 tükettikçe birey olamıyorsun, huzur duyamıyorsun, bir yerde duramıyorsun, sadece tüketiyorsun tüketiyorsun, ve yaşamak gelip geçtiğinde, pişman oluyorsun.

o kız

 göğe bakar

kırmızı hayalleri

ellerinde sevgi

ne var ki

tabanı camdan yerler kırılmış

düşmüş

düştüğü yerde

biri varmış

o daha da önce düşmüş

kızı beklermiş

ama şimdilik sonrası yazılmak üzere

bu şiir bitmiş

mars koç filan falan alsana sonuç

 yaşamak istiyorum ama boğuluyorum, hayat tüm yüküyle geliyor gibi, artık düşüncelerim kontrol dışı, sürekli bir panik, sürekli bir kayıp duygusu, gerçekliği de var, şizofrenik değil, öyle olsa inan daha rahat ederdim, saçma sapan bir insan hayatımda iftira ve kötü niyetiyle var, hiç bir şey yapmamışken suçlanmak, çevremden insanların beni dinlemeden beni silmesi, kabus gibi, bölümün verdiği derslerin stresi ayrı, yalnızlık ayrı sorun, bir de ekonomik sıkıntılar, bir de yaş sorunu, gençliğin verdiği zamansal gücün olmaması, alanımın daralması, sadece derin bir nefes çekmek istiyorum artık, bir şeyler normal olsun, kafam bir gün boş olsun, geçmiş travmalarımdan, şimdinin travmalarından arınmış olsam, gelecekte öyle büyük bir rahatlık istemiyorum, dedim ya sadece derin bir nefes.

sordum sadece

 aşık olmak

iş sahibi olmak 

sevilmek

isteklerim bunlar hayattan

olmaz mı ?

üçgen

kaldığım yer bir kesim ansızın seni sev.. sesim kesik ve içimde yollarım ayrım sende konuşmak ve susmak ikilemi sürekli anmak şekil bir üçgen bir noktası kalbim bir noktası alnın bir noktası cevapsız her anım çaresiz her saniyem senin ve içimde benim

bir menekşe doğmuş

 ya

bir gülsen, gül sen ben açarım tüm karanlığı bilirim duvarın ağladığı senin sessizlik anını kalma öyle, bir gülsen kendimizi bulacağız aydınlığın vardığı güzel gözlerinde

ya

ve geçer

 sus 

içine at

ve kötü bir şey olmasın sadece

kırılmazsın o zaman

üzülmezsin o zaman

sadece biraz acır

keşke

 şu aralar en büyük keşke cümlemin içinde yaşıyorum

ve devam ediyor bu keşke

dengesiz

 yalnızlık hali git gide acı verici oluyor. bana göre değil. ya da bunu aşmam gerek biliyorum ama, içim yanıyor. bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum, hiç bir şeyi yapamayacakmışım geliyor. sonu kötü bitecek gibi. bir mucize beklemenin ise aptallık olduğunu biliyorum ama inatla olsun istiyorum. içimdeki çelişkilerin ve yalnızlığın tutsağı gibiyim. gelecekten bazen o kadar umutsuzum ki. bir şekilde dengeyi bulmam gerek. bir şekilde başarmam gerek. kanım çekiliyormuş hissi bitsin.

yalnız sarılmalarım ve ben. ben ve dengeyi bulmak.

eksi hal

 bazı şeyler çok güzel, gidiş yaparım onlarla.

ama durmam lazım.

durdum.

gerçek geldi.

eksi şeklinde

saldırı altında kaldım

iki bacak

 nereden geldim

toprağın altından mı

iki bacak arasından mı bildiğim bir şey varsa o da düştüğüm bir şekilde sizin cehenneminize sizin çığlıklarınıza ve ben yalnız ve ben sessiz geleceğim ise karanlık sona geleceğim

niyet

 yaptıklarımdan pişman değilim ama atılan bir iftira yüzünden yapmadığım şeyle yargısız infaz edilmek üzdü. insanlar salak ve iğrenç.

beni yalnız bırakma

 ne ölmek istiyorum ne de intihar etmek

arada sadece sancı çekiyorum isyan ediyorum

kader sakın bana böyle bir ağ kurma

bir şeyler güzel olsun istiyorum

çalışıyorum çabalıyorum

iyi insan olma yolunda inanıyorum

abuk sabuk insanlar hayatımı mahvetmesin 

kötü niyetleri ile

tek istediğim

bölümümden mezun  olup bu işi yapabilmek

bir de belki sonra bir evlilik

her insanın istediğinden fazlası değil

zenginlik değil

sadece yalnız olmamak 

ve sevdiğim işi yapmak

2023 filan yalan 

sadece mutsuz hissettiğimde 

bir isyan o

isyanları ciddiye alma

beni yalnız bırakma

koyverme beni

eski yorumlara baktım

 bu blogda ne güzel insanlarla tanışmışım 

etkileşime girmişim

bazen ne derece saçmalamışım

kabul görmüşüm reddedilmişim

bu insanları sevmişim

keşke hayatımda olsalardı

ya da en azından onlarda bloglarında yazsalardı

bazıları silmiş 

bazıları yıllardır yazmayı bırakmış

ve hiç biri ile bir iletişimimiz kalmamış

üzdü

belki karşılaşırız bir gün

mia orta karar buket ve daha niceleri

sude

şubat oldu

sude geldi 

güzel geldi

muhabbetiyle

gülüşüyle

sohbetiyle

şarkılarıyla

elleriyle

gözleriyle

kokusuyla

ve 

gitti

hayallerimle

artık

kafam güzelken yaşadığım ruh halini normalde neden yaşamıyorum artık? 

2si

 sikiyim bugün evlilik yıl dönümüydü normalde. 

kaçış başlığı bile bir kaçış

 intihar etmekten korkmuyorum

intihar etmek zorunda olmaktan korkuyorum

yalnızlıktan korkuyorum

çaresiz hissetmekten korkuyorum

korku korku korku 

hayatıma hakim olan duygu 

ve bundan kaçış

sadece kaçış

neden

 bazen aklımdaki tek sorun neden?

çok bohem.

gelecek zamanın izinde

velhasıl bir derttin içimde freudyen bir kayıp korkusuydun usumdaki susmayıştın günlerimin köpüğü ciğerimdeki nilüferdin şimdi ve bir saniye sonra gelecek zamanın izindesin

bense

ortada bir yerde

afallamış