Gece gündüzle,gündüz geceyle bulandıkça. Birbirini altetmeye çabalayan bu iki düşman, bana işkence etmek için ,el sıkıp anlaşıyor; biri işe koşuyor,diğeri beni işten yoruyor. 'ne kadar parlaksın'diye iltifat ediyorum güne;'bulutlar göğü kararttığında yardım edersin'..diyorum ki,esmer tenli geceye yaranmak için de, 'sen aydınlatırsın akşamı,yıldızlar parlamazsa' yine de gün,gün geçtikçe uzatıp duruyor çilemi, geceyse ,her gece, derdimi arttırıyor. (sone 28,wıllıam shakespeare)
20 Aralık 2009 Pazar
aforizma
hepimiz birer savaşcıyız,
boyalarımızı sürmüşüz yüzümüze,
yerlerimizi almışız doğumumuzla,
karanlık bir dünyada.
ve düşmanımız ise sonsuzluk,
mücadele ediyoruz
sonsuzluğun kirlemiş bedeni ile.
yazıklar olsun ki,
kaybediyoruz teker teker,
her şeyimizi verdğimiz savaşı.
çünkü sonsuzluk güçlü,
ve olabildiğince acımasız,
bizler de bi o kadar aciz,
ve cesaretsiz.
kısacası
vakit kaybetmeden,
kendimizden bir şeyler kaybediyoruz:
sevgimizi, inancımızı, doğruluğumuzu...
bizi biz yapan her şeyimizi,
her nesil ile insanlığımız sonsuzlukta yitiyor...
ve geriye hiç bir şey kalmadığı gün,
olacaktır kıyametin geldiği son gün!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder