Gece gündüzle,gündüz geceyle bulandıkça. Birbirini altetmeye çabalayan bu iki düşman, bana işkence etmek için ,el sıkıp anlaşıyor; biri işe koşuyor,diğeri beni işten yoruyor. 'ne kadar parlaksın'diye iltifat ediyorum güne;'bulutlar göğü kararttığında yardım edersin'..diyorum ki,esmer tenli geceye yaranmak için de, 'sen aydınlatırsın akşamı,yıldızlar parlamazsa'
yine de gün,gün geçtikçe uzatıp duruyor çilemi, geceyse ,her gece, derdimi arttırıyor.
(sone 28,wıllıam shakespeare)
13 Mart 2010 Cumartesi
teşekkürler
ben cennete gitmek istemiyorum çok garip değil mi? her şeyin mükemmel olduğu bir yerde mutlu olabileceğime pek inanmıyorum. cennet için dünyadan vazgeçebilmeyi anlamıyorum. belki bazılarımıza cennet daha cehennem. nereden bilebilirz ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder