herkesin bir karakteri vardır dünyaya en süslü şekilde sunduğu,bu bilinendir unutulmaması gereken,doğal olan karakter yapısı da bir o kadar süslüdür. boyanmıştır yeşilin binbir tonuyla. öyle sunulur diğer renklerle,sarılarla,kırmızılarla ve bir çoklarıyla sahneye çıkan karakterlerin seyirciliğine ve onları seyre..
bir de herkesin karanlık oda da fotoğrafını basmaktan korktuğu,adından daha iyi bildiği bir karakteri vardır. kimse giremez o karanlık odaya. girse de çıkamaz. bu kadar büyük bir yasaktır o karakter. hatta öyle ki kendisine bile yasaktır. herkesten herhangi biri yani zavallı biri yasağı çiğnerse(zavallı biri değilse de yasak çiğnenince zavallı olacaktır.) mutlaka ustura ile bileklerini bizzat kendisi kesecektir.karakterinde kırmızının her tonunu görecektir,hangi renkte olursa olsun. kurala uymamanın cezası çok açık değil mi?
ha unutmadan bir de ben varımdır. ben en rahatınızım böyle bir yasak benim için yok. çünkü benim karakterim karaktersizlik. dünya denen piçin hiç bir sınırlaması ben de yok. sevgi sınırı,nefret sınırı,komünizm,kapitalizm... ne ararsanız hiç biri yok. bazı renkli karakterler ben de bencilliğin renginin-bilmeyenler için gri ve sarının karışımına buz mavisi sim eklenmesi ile oluşan renk--olduğunu düşünebilirler. tabi kesinlikle yanılacaklardır. çünkü ben de ölü bir ruhun şeffaflığı var.
anlamadın mı? s.k.m. ye? daha açık bir anlatım yok be vatandaş:)(ve bunda soru işareti yok)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder