yenindir
gizemlindir
bilinmezlerindir
korktuğundur
mecburiyetindir
yeni yılın ilk günü güzel başladı yarın da öyle olacak gibi. 2009un son haftaları yaşadığım asosyal hayatı 31aralıkla geride bıraktım. hem mecburi hem gönüllü sosyal bir hayat başladı benim için. kafa dağıtma olayı yani. ha ben hep sosyal oldum ama derdimi hiç unutamadım o da ayrı bir şey. yılbaşı gecesi bir kişinin yeni yılını kutladım, tabi ki onun. cevap atsa heralde sıra ile tel rehberinde olan herkesi arayacaktım filan. ama senin de yeni yılın kutlu olsun bile demedi. dikkat edin canım vb istemedim, sadece cevap. bazen kibarlıktan da olsa bir cevap çok mu zor ne?
parçalara bölünmüş günümün kısa bir diliminde ananemle sohbet ettik. ayaküstü dostluk muhabbetti. güzel bir laf etti beni çok şaşırtarak.(belki siz biliyorsunuzdur ben ilk defa duydum) bu zamanlarda çok dostun olur yaşlanınca bir ya da iki. çünkü büyüdükçe hizmet edemezsin. çok kaliteli laf derim ben buna. ama doğru olmasını istemem. dostluk/arkadaşlık dediğin hizmet etmek ve görmek mi??? elbette değil o ayrı ama şöyle bir gerçek var herkesin çevresinde 10larca 100lerce... kişi var ama kaç tanesi harbiden dost?? bir,iki,üç,dört,beş.. ben şanslı olanlardanım benim biraz fazladır. tabi tanıdığım yüz insan varsa arkadaş dediğim onlar için heralde ananemin lafı doğru. haksız mıyım? sizin nasıl ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder