Gece gündüzle,gündüz geceyle bulandıkça. Birbirini altetmeye çabalayan bu iki düşman, bana işkence etmek için ,el sıkıp anlaşıyor; biri işe koşuyor,diğeri beni işten yoruyor. 'ne kadar parlaksın'diye iltifat ediyorum güne;'bulutlar göğü kararttığında yardım edersin'..diyorum ki,esmer tenli geceye yaranmak için de, 'sen aydınlatırsın akşamı,yıldızlar parlamazsa' yine de gün,gün geçtikçe uzatıp duruyor çilemi, geceyse ,her gece, derdimi arttırıyor. (sone 28,wıllıam shakespeare)
14 Ocak 2010 Perşembe
eskiciyim
11.sınıf 2. dönem kankam sıla ile yeni tanışmıştık. ikimiz edebiyatla ilgili insanlarız. çoğu ilgililer gibi de ömer hayyamı severiz ve sıla ömer hayyamdan bana aşağıdakini yazmıştı. cüzdanımdan bugüne kadar hiç çıkarmadım.
BEN NE CAMİYE GİRMEYE LAYIK BİR İNSANIM NE DE KİLİSEYE. BENİM ÇAMURUMU NE İLE YOĞURDUĞUNU YALNIZ ALLAH BİLİR. BEN YOKSUL BİR KAFİR YAHUT ÇİRKİN BİR KAHPE GİBİYİM. NE DİNİM VAR NE DÜNYAM NE DE CENNETE GİTMEK ÜMİDİM.
HAYYAM
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder