hayat gibi bir şeydi seninle olduğum her an
tam olarak nedir anlayamamıştım aslında
ama işte
sonsuzdu
turuncuydu
güzel kokuyordu...
bi kere
çocuktum ben senin yanında
bisikletle uçuyordum sanki
sonra
kalbimin ritmini hissedebiliyordum
hayal de kurabiliyordum yanında
hem de elvedaların olmadığı hayaller,
kabus nedir unutuyordum
kafamdaki şizofreni de bitiyordu
mutluydum
peki sen?
değil miydin?
öyleyse
neden elimi tuttun
neden gözlerime baktın
ya da hayal kurduğumda
neden
boş hayaller bunlar saçmalama demedin?
uyandırsaydın ya beni yasak cennetinden
ölüsün sen
ve günahkarsın sen
ne işin var cennetimde
yasak sana deseydin ya
o zaman haddimi de bilirdim ben
geri dönerdim tabutumun içine
üzülürdüm elbette ama
bu kadar olmazdı
ya da en azından bir kez üzülürdüm
sonsuz kere değil.
neyse ben hala aynı ben
ben hala aynı aşık
ama tek farkla bu sefer
olmam gereken yerde
günahlarımın cezası için
sensizlik cehennemindeyim.
değil mi?
Eğer realist biri olsaydı ona bu şiiri yazıyor olmazdın zaten:)
YanıtlaSilHani her masal mutlu sonla biter ya ve hep iyiler kazanır, yanlış işte! hep kötüler; iyileri ve mutlu sonları kazanır, iyilerse; iyileri ve mutlu sonları kaybeder.
şu an beni o kadar harika anlatmış ki kullandığın kelimelerin bütünleşmesi, blog linkini de vererek senin kendi blogumda paylaşmak istiyorum.
YanıtlaSil@nahaperfectday dediğim gibi saygı duyarım:) ama işte ya işte....der susarım:)
YanıtlaSil@persephone beğenmene çok sevindim mutlu oldum gerçekten.paylaşmak istemen de ayrıca sevindirdi.ne desem bilemedim sevinçten iyi paylaşımlar o zaman:)
güzel! =)
YanıtlaSilne garip insanlar hep benzer şeylerden muzdarip az biraz.ya da bi hep aynı noktada kesişiyor yazılanlar aşk adına.başka türlü olsaydı aşk olmaz mıydı acaba
beğenilmesine yaşanan mutluluk duygusu:)
YanıtlaSilbence yazılanlar kesişiyor usta. bi çok insan yazıyor iki gün sonra laylaylom:P bi de benim gibi eşşekler var ama azız yani:)
valla başka türlü olsaydı...yine aynı şey olurdu bence:)