piç kevaşenin nefesinde boğuluyordu
piç kevaşenin ihanetinin bedeliydi
piç kimsesizdi sokaklarda büyümüştü
piç adını kendi koymuştu piç diye
piç yalnızdı hep, piç çaldı hep
piç şimdi müşteriydi, piç bilmiyordu
piç annesini tanımıyordu nefesindeyken
piç anlayamamıştı dünyaya ilk geldiğinde
ilk gördüğü yüzü ilk hissettiği nefesi
piç şimdi müştereriydi ve bilmiyordu işte
annesinin üzerinde iken
...
dünya işte böyle bir piç ,böyle de kevaşe
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder