Gece gündüzle,gündüz geceyle bulandıkça. Birbirini altetmeye çabalayan bu iki düşman, bana işkence etmek için ,el sıkıp anlaşıyor; biri işe koşuyor,diğeri beni işten yoruyor. 'ne kadar parlaksın'diye iltifat ediyorum güne;'bulutlar göğü kararttığında yardım edersin'..diyorum ki,esmer tenli geceye yaranmak için de, 'sen aydınlatırsın akşamı,yıldızlar parlamazsa'
yine de gün,gün geçtikçe uzatıp duruyor çilemi, geceyse ,her gece, derdimi arttırıyor.
(sone 28,wıllıam shakespeare)
24 Ekim 2010 Pazar
sıfat
ah ne kötüdür insanlık adına bazıları hatta pek çokçaları yalnızlığı hissedince kitaplara sığınıyor işte kitabın tanrısal sıfatı da buradan doğuyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder