11 Temmuz 2010 Pazar

anlatma çabasıdır kendini

yok insanlar ve ben farklıyız hem de çok.insanlar düşünce namussuzu
özellikle arkaşlık konusunda.belki ben yanlışım ben yanlış düşünüyorum bilmiyorum.belki ben dostluk vb nedir bilmiyorum.karşılık karşılık herkesin kafası buna takılmış.
benim için dost kimdiri anlatayım mı sana?ya da dostluklarım nasıl onu anlatmalı.evet dostluklarım nasıl onu anlatmalı çünkü belki sana yanlış gelecek ama inan bana arkadaş benim dostluklarım beni hep mutlu ediyor.
misal benim bir kankam var sılam öyle severim ki onu anlatamam.o da beni sever.misal bilirim aylarca aramasam, sormasam, görüşmesem yanına gittiğimde geldim diye bana sarılır.ben üzgünsem bana anne bile olur.ne olması gerekiyorsa.şefkat gösterir yani.içelim derim içkiyi bıraktım der.sonra kıyamaz içer.şarkı söyle derim ne istersem isteyeyim söyler.ayaklı radyomdur o benim.değiştir dedikçe zevkimi bildiğinden ona göre ayar çeker.dosttur yani.
sonra kardeşim dediğim adamlar var.isimleri vermek gerekse erdemdir,akındır,hidayettir,ahmettir,yiğittir,mehmettir.valla belki daha saymam gereken isimler vardır ama ne yalan söyleyeyim bu adamalr ayrıdır herkes bunu sesli söylemese de,içtne içe bilir.her günüm her şeyim onlarla geçer.hepsini ayrı ayrı anlatmak gerek aslında.ama şimdilik onlarında sıla gibi olduğu daha doğrusu sıladan öte olduklarını söylemekle yetinelim.şunu bilmek ne güzel benim adıma 50 yılda geçse kardeşim diye aradığımda kardeşim diyecek adamlar var.bilmiyorum belki sana göre bu saçma.belki ee bizim de var filandır.
arkadaş kroca gelecek belki ama ben bu adamlara anamı da eşimi de emanet ederim,gönlüm rahat yaşarım o derece güvenirim,onlar da bana yani umarım bu güveni onlara verebilmişimdir.ha kroca gelmiş olabilir bu laf ama böyle abi.bildiğin güvenirim bu adamlara hem de gözüm kapalı.

sonra en iyi dostum var,o da turuncum.aşık olduğum insan.bizim onla iki ilişkimiz var işte.bir iyisiyle kötüsüyle aşk bir de muhteşem bir dostluk.ona sorarsan dostluk ilişkimiz dünyaya örnek olacak kadar iyi.zaten bizi her şeye rağmen birarada tutan da bu dostluk.kaç defa oldu birbirimize deli gibi kırıldığımız,ya da başka nedenlerle görüşmediğimiz.ama her defasında hiç istisnasız bir derdimiz olduğunda ilk birbirmize geldik.ilk telefonda ya da omuzda farketmez birbirimize ağladık.benim zaten ona bu kadar aşık olmamın nedenlerinden biri de budur.misal ağlamasından hep mutsuz olurdum ama severdim gözyaşlarını öpmeyi delicesine.hem dostça hem aşıkca.o biliyor ya yıllarca görüşmesek bir derdi olduğunda geleceği adam benim işte bu beni rahatlatıyor ve ben de biliyorum ki benden nefret edecek hale bile gelse sevgi görmeye ihtiyacım olduğunda hiç düşünmeden bana sevgisinden verecek.beni kısa süre salonda ağırlayacak.(mü)

öyle işte daha da yazarım da kalsın şimdilik bu kadar.belki benim dostluk anlayışım berbat ama olsun mutluyum ben böyle ve dostlarım da mutlu.bize dostluğu böyle öğrettiler abicim.

not:şşşt öylesine yazdım bunu alınmaca gücenmece olmasın lütfen.biliyorum çok da kroca oldu.ama öyle geldi zaten şimdi ibrahim dinliyorum belki onun gazıdır.:) ahahaha off terledim hadi iyi geceler sana arkadaş.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder