Gece gündüzle,gündüz geceyle bulandıkça. Birbirini altetmeye çabalayan bu iki düşman, bana işkence etmek için ,el sıkıp anlaşıyor; biri işe koşuyor,diğeri beni işten yoruyor. 'ne kadar parlaksın'diye iltifat ediyorum güne;'bulutlar göğü kararttığında yardım edersin'..diyorum ki,esmer tenli geceye yaranmak için de, 'sen aydınlatırsın akşamı,yıldızlar parlamazsa'
yine de gün,gün geçtikçe uzatıp duruyor çilemi, geceyse ,her gece, derdimi arttırıyor.
(sone 28,wıllıam shakespeare)
29 Temmuz 2010 Perşembe
geçmiş...
adı üstünde geçmiş. ne unutacak kadar kötülemeli, ne de unutmayacak kadar önemsemeli, sadece küçük bir tebessümle anmalı. geleceği düşünmeden, fani dünyada şimdi yaşamalı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder