19 Eylül 2010 Pazar

gölgen ve ben ve mutluluk

gecenin ışığında gölgen oldu esrar dumanı
anarşistçe hayatın içinde onunla durdurdum zamanı
ve de seviştik onunla her şeyden öte özgürce
mutluluk koktuk birlikte esen rüzgar gibi hürce
her şey olsa da birer boş acımasız depresif yalan
yine de mutluydum kendi gönlümde haince gülümserken ben

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder